Kisha e Shën Premtes, Përmet

Kisha e Shën Premtes në Përmet është një monument i rëndësishëm i trashëgimisë kulturore në Shqipëri, i cili shquhet për arkitekturën e tij të veçantë dhe për historinë e pasur që përfaqëson.

Kisha u ndërtua në vitin 1776 nga kryemjeshtri Ilia Kristo, duke e bërë atë një ndër kishat më të vjetra të qytetit. Ajo është e tipit "bazilikë", me dimensione impresionuese: 22 metra gjatësi, 16 metra  gjerësi dhe 8 metra lartësi. Piktura e brendshme u realizuan nga Tërpo Zografi në vitin 1808, duke shtuar një prejardhje artistike dhe historike të rëndësishme për këtë monument.

Struktura e kishës përbëhet nga disa ambiente të dallueshme. Narteksi, i vendosur në anën perëndimore të kishës, ndodhet në një nivel më të lartë se naosi dhe është lidhur me një shkallë. Narteksi ka dritare që lejojnë dritën të hyjë në naos dhe në anën perëndimore të kishës. Naosi është ndarë në tre nefe me dy arkada që mbështeten në kolona dhe pilastër. Harqet rrethore të ulëta dhe mbulesa me kësula sferike japin një atmosferë majestike në këtë ambient.

Ambienti i altarit ndahet nga naosi me ikonostasin prej druri, i cili është punuar me shumë kujdes nga mjeshtër shqiptar Dhimitri nga Konica. Ambienti i altarit përfshin një absidë gjysëm rrethore, protezisë dhe diakonikonit, të gjitha të dekoruara me elementë artistikë të veçantë. Ndriçimi i këtij ambienti vjen nga dritaret e vendosura në muret anësore dhe në pjesën e sipërme të protezisë dhe diakonikonit.

Hajati është një portik i hapur me arkada mbi kolona rrethorësh guri, i mbuluar me qemer cilindrik dhe me dy harqe tërthore në pjesën hyrëse për në kishë. Ky ambient shërben si një hapësirë për takime sociale dhe festime të ndryshme.

Kisha e Shën Premtes në Përmet përfaqëson një dëshmi të rëndësishme të trashëgimisë kulturore dhe arkitektonike të Shqipërisë, duke u vlerësuar si një monument i rëndësishëm historik dhe artistik.